เขาคู่นั้น

ปกติ เดือนกุมภาพันธ์-มีนาคม จะเป็นเดือนที่ดีที่สุดของทะเลอันดามัน แต่ปีนี้อากาศแปรปรวน ทริปเดือนมีนาคมที่ว่าแน่ๆ ก็เกือบแย่เหมือนกัน เพราะความกดอากาศสูงจากจีน ทะลักเข้าไทยทะลุลงอ่าวไทยด้านตะวันออก ชุมพร สุราษฎร์ โดนลมฝนเต็มๆ นักท่องเที่ยวซื้อตั๋วขาเดียว เพราะขากลับ กลับเรือของทหารเรือ  ทะเลอันดามันหรือจะรอด คลื่น 2-3 เมตร กว่าจะฝ่าลมฝ่าคลื่นกลับมาได้ก็ทุลักทุเล

เป็นที่รับรู้กันของนักดำน้ำโดยทั่วไปว่า หากอยากหาของ หรือสัตว์ใต้น้ำแปลกๆ ให้มาหาที่อันดามันใต้ เพราะถึงแม้น้ำทะเลจะไม่ใสเหมือนสิมิลันอันดามันเหนือแต่ก็เร้าใจไม่ใช่น้อย นักดำน้ำมือใหม่ๆ จะไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่นัก เพราะหากหมดลุ้นของใหญ่จำพวกฉลามวาฬหรือกระเบนราหู(แมนต้าเรย์)ที่หินม่วงหินแดงแล้วก็แทบจบทริป แต่พวกมือเก๋าๆ หรือพวกชอบถ่ายรูปมักชอบอันดามันใต้ เพราะมักมีของแปลกๆ อยู่เสมอ

เรือ Zcuba Tech พาพวกเราลงมาใต้สุด น่านน้ำจังหวัดสตูล พื้นที่อุทยานแห่งชาติ ตะรุเตา อาดัง ราวี แถบหมู่เกาะหลีเป๊ะ  ดงปะการังอ่อน เกาะสาวัง ปลัย ไฟแว๊บ ไม่ผิดหวังเลยครับ แน่นขนัดเหมือนเดิม  สีขาว สีม่วง สีแดง ดาวขนนกสีเหลือง สีดำ สีเขียว เกาะเกี่ยวกระหวัดกัน เป็นป่าปะการังที่สมบูรณ์แบบ หากใครชอบ อยากดู อยากเจอปะการังอ่อนหลากสีสรร มาดูซิครับ

ภาคค่ำ หรือไนท์ไดฟ์คืนหนึ่งของทริปนี้ ตะกอนฝุ่นตลบอบอวนของเพื่อนๆ นักดำน้ำ ที่ตีฟินพร้อมกดชัตเตอร์ เป็นระยะ  พร้อมเสียงคุยกันอู้อี้ใต้น้ำ  มีสิ่งมีชีวิตอย่างหนึ่งแอบหมอบอยู่ในหลุม พอเราสาดไฟและเข้าใกล้ มันก็ค่อยๆ take off จากหลุมจอด ลอยขึ้นมาจากพื้น ภาพรางๆนั้นผมก็ว่าปลาปั๊กเป้ากล่องธรรมดา จะตื่นเต้นอะไรกันนักกันหนา

 จังหวะนั้นน้ำเข้าหน้ากากผมพอดี พอเคลียร์น้ำออกจากหน้ากาก ความชัดปรากฏขึ้น “อุแม่เจ้าโว้ย”  “ปักเป้ามีเขา” หรือ Long Horn Box fish นั่นเอง(บางตำราเขียนว่า Long Horn Cow fish) เพราะลักษณะหน้าตาเหมือนวัว ผมเพิ่งเจอตัวเป็นๆครั้งแรกในชีวิตการดำน้ำของผมครับ ตื่นเต้น ดีใจมาก (ยิ่งกว่าเจอฉลามวาฬ+แมนต้า) คนอื่นอาจรู้สึกเฉยๆ แต่ผม Happy ครับ ขณะที่พวกเราถ่ายรูปมันอยู่นั้น มันหันเขา ส่ายไปมา เหมือนวัวกระทิง ที่พร้อมจะชนคู่ต่อสู้ตลอดเวลา แต่กระนั้นเราก็ได้รูปมันทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านข้าง ด้านหลัง และหน้าด้าน เอ๊ย! ด้านหน้าครับ

อีก Shot นึงที่น่าสนใจไม่แพ้กัน  คือเจ้า Pipe Horse หรือปลาตระกูล(ธนบุรี)ปากท่อ ตระกูลเดียวกับม้าน้ำและ Pipe Fish ก็งอตัวพรางตัว ไม่ให้เราเห็น สงสารมันเหมือนกันครับ ยามต้องแสง Flash ตัวมันหงิก งอเหมือนโดนไฟเผา

และแล้ว พระเอกหนังการ์ตูนเรื่อง โปเกม่อน ก็โผล่มาแจมในค่ำคืนนี้ “ ทากทะเลปิกัสจู” ชูขนเพยิบพยาบเดินบนพื้นทราย

ขาล่องขึ้นเหนือ เรามีลุ้นเฮือกสุดท้ายสำหรับสัตว์ใหญ่ เพราะวันก่อนหน้าเรือ day Trip จากลันตา แวะไปดำน้ำ แถวหมู่เกาะ 5 ลูกเลี้ยง เอ๊ย ลูกเล็ก ซึ่งเป็นลูกนอก(คอก) สำหรับนักดำน้ำเพราะคนส่วนใหญ่ ไม่ค่อยจะดำกัน  เจอเข้าให้กับฉลามวาฬ ที่ไม่ค่อยเป็นข่าวให้ได้ยินบ่อยนักในฤดูกาลดำน้ำปีนี้ แต่ก็ทำให้เลือดในกายของพวกเราพุ่งพล่านได้ไม่น้อย แม้เราคลาดกับฉลามวาฬและแมนต้า แต่กระเบนนก(Eagle Ray) ก็บินโฉบตัดหน้าพวกเราไประยะกระชั้น

น่านน้ำจังหวัดภูเก็ต หินมูสัง หรือ Shark Point ชื่อนี้ ก็มาจากฉลามเสือดาวที่เคยชุกชุมบริเวณนี้ แต่วันนี้เหลือเพียงตำนาน Shark Point ฉลามเสือดาว(Leopard Shark) หายสาญสูญไปกว่าสองฤดูกาลแล้ว การลง ดำน้ำครั้งนี้ไม่ต่างอะไรกับการลงไปรำลึกถึงคืนวันอันหวานชื่นของการดำน้ำในอดีต

แต่ที่กองนอก ปะการังอ่อน สีม่วง สีแดง ชูช่อล้อกระแสคลื่นอยู่ไหวๆ แม้กระแสน้ำจะเซริส์บ้าง แต่ความที่ใกล้ภูเก็ตและมีความสมบูรณ์อยู่มาก หากใครไม่สะดวกไปดำน้ำกับเรือ Liveaboard ซื้อ Day Trip จากกระบี่หรือภูเก็ตมาดำดูปะการังที่นี่ ก็ดีไม่หยอกครับ